عمری به تنهایی جهان را زیر و رو کردم
عمری خودم را هر کجا شد،جستجو کردم

یک عمر،گور آرزوهای خودم بودم
یک عمر،بی تشویش-ترک آرزو کردم

گفتی: "جهان آوازهای شاد می خواهد"
دلتنگ بودم،بی بهانه های و هو کردم

ترکیب بی همتایی از اندوه و از شادی
لبخند بر لب،گریه پنهان در گلو کردم

یک عمر رویارو شدم با آینه... ؛اما
با یک منِ دیگر خودم را روبرو کردم

در گرمیِ بازارِ ایمان های پوشالی
در خلوتی خود خواسته،با خویش خو کردم

یک مرد بودم،مرد...یک تنهای بی همدرد
یک عمر،با تنهاییِ خود گفتگو کردم

                                                                                                    سهیل محمودی